Obserwujemy świat. Naszymi oczami, oczami naszych dzieci i zwierząt, z którymi mamy ogromny przywilej dzielić życie. Obserwujemy nasze interakcje ze środowiskiem naturalnym, absolutnie niesamowitą moc, która nieustannym strumieniem płynie z przyrody.
Uczymy się o tym, o czym zwierzęta po prostu wiedzą, a co nam, ludziom (przynajmniej w sporej części naszej populacji), niestety przestało być bliskie - świat przyrody jest naszym światem, jesteśmy z Nim jednością, jest też miejscem, w którym spotykamy się ze Sobą.
To właśnie w przyrodzie możemy być prawdziwie sobą.
Mamy takie poczucie, że to właśnie w przyrodzie możemy być prawdziwie sobą. Natura ofiarowuje nam czystą przestrzeń na prawdziwe, głębokie czucie, na zatrzymanie się w tym, co mówi do nas nasze ciało, jakie emocje przez nas płyną. Pozwala obserwować siebie bez nadmiernych bodźców zewnętrznych, bez rozpraszaczy, podsuwa kojący szum drzew, wody, stabilność ziemi pod stopami, mądrość zwierząt.
Naukowcy potwierdzają to, co było tak zwyczajne dla naszych przodków - przyroda nas wycisza, regeneruje, pomaga wracać do równowagi a przy tym budzi wszystkie zmysły, jest cudownym, przebogatym środowiskiem dla zdrowego rozwoju psychicznego i fizycznego dzieci.
Przyroda jest także potężną nauczycielką pokory, szacunku, cierpliwości, wytrwałości i woli przetrwania. Przynosi nam lekcje piękne, lekcje ważne, nie ucieka od tych trudniejszych, pozostając w swojej prawdzie, w prawdzie z życiem, którego każdy z Nas doświadcza. I w każdym swoim aspekcie, i tym magicznym i tym mniej łaskawym, ciągle i nieprzerwanie jest dla nas DOMEM.
Sprawdź jej dobrą siłę i Ty. Wejdź do lasu, usiądź w parku, obserwuj zwierzęta, szczególnie te, które mają możliwość zaspakajania swoich naturalnych potrzeb i zostań w tym. Przyglądaj się sobie z czułością, ciekawością i uważnością: swoim uczuciom, odczuciom fizycznym, napływającym myślom…
Co czujesz? 💖